Natuur en avontuur in Nieuw Zeeland

Na een hele lange reis van Melbourne naar Christchurch (maar liefst 3,5 uur!) kom ik aan in het mooie Nieuw Zeeland. Dat het mooi is zie ik niet als ik Christchurch doorrijd, maar zag ik wel als ik uit het vliegtuigraampje keek toen we boven Kiwiland vlogen. Veel groen en verschillende soorten landschappen lachten mij tegemoet in het vliegtuig.

Natuur versus gezelligheid

Voordat ik als bruidsmeisje op de bruiloft van mijn bestie Wanda mag flaneren heb ik eerst nog een week om het zuidereiland te verkennen. Na een goede nachtrust in Christchurch (pfff, even bijkomen van Australië hoor) reis ik door naar Queenstown, om daar vervolgens te meeten met mensen die ik tijdens mijn reis heb ontmoet. Eigenlijk wil ik de eerste avond niet gaan stappen, maar dit loopt toch anders. Iemand uit Byron Bay laat een bericht achter op de Facebook van een vriend van hem in Queenstown waarin hij verkondigt dat er een 'legend' in town is en dat hij mij rond moet leiden. Eigenlijk dacht ik een Tinderdate te scoren, want ik moet nog wel op een Tinderdate tijdens mijn reis! Maar nu moet ik toch maar geloven aan een avond stappen en laten zien wat voor legend ik ben. De volgende ochtend, na een top avond, merk ik dat feesten en het één willen zijn met de natuur niet altijd goed samen gaan. Ik doe een hike van twee uur en heb nog nooit zo veel gezweet! Tijdens de hike vervloek ik mezelf dat ik heb gedronken (en waar waren die shotjes voor nodig?) en dat ik totaal niet fit ben. Waar is die legend in mij nu?! Ik neem mijzelf echt voor om gezonder te gaan leven, dit is niet goed voor een mens en mijn kont wordt er ook niet kleiner op.

Gelukkig kan ik na Queenstown nog genieten van een aantal dagen volledig opgaan in de natuur. Een hoogtepunt is het weerzien met mijn nichtje en haar vriend, die ook de andere kant van de wereld vertoeven. Wat bijzonder om Nieuw Zeeland te vertegenwoordigen met twee Hilhorsten! Milford Sounds is helaas net bewolkt als ik dit wereldwonder besluit te bekijken, maar ook dan kan ik nog zien dat het iets heel speciaals is en ik ben blij dat ik de boottour doorzet. Eén van mijn favoriete plekken van wat ik zie deze week is Wanaka, waar ik logeer bij de aanstaande schoonzus van Wanda. Tijdens een hike zie ik Lake Wanaka in al haar pracht met glinsteringen van de volle zon en word ik blij van alle mensen die genieten van de watersporten en het prachtige weer. In de winter wordt de watersport vervangen door wintersport; deze plek heeft voor ieder wat wils! Na deze geweldige week met veel verschillende indrukken is het tijd om terug te keren naar Christchurch, waar het weerzien met Wanda zal plaatsvinden, voordat we naar Hanmer Springs vertrekken voor de bruiloft.

Kriebels voor de bruiloft

Het voelt heel fijn om Wanda weer te zien na drie jaar, we hebben veel bij te kletsen en gelukkig heb ik ook veel te vertellen (ik heb tijdens mijn reis genoeg meegemaakt blijkt). Op mijn verjaardag rijden we naar de plek waar het allemaal gaat gebeuren. De zenuwen gieren door mijn lijf, wat vind ik het spannend voor Wan en wat vind ik het een eer om bruidsmeisje te zijn samen met Lottie. We zitten drie dagen in huisjes met alle gasten, wat erg gezellig is en het is leuk om Wan haar familie en vrienden weer te zien en haar 'nieuwe' vrienden te ontmoeten. De bruiloft is prachtig, op een wijngaard met uitzicht uit een sprookje. Tijdens de speeches houdt deze harde tante het natuurlijk weer niet droog en ben ik uitermate trots op Wanda en haar vent. Heel bijzonder om dit zo van dichtbij mee te maken.

Na de bruiloft nemen we afscheid, maar niet voor lang, want Wan komt over een week nog naar het noorden om daar vijf dagen op huwelijksreis te gaan met… Lottie en mij! Haha! Haar man (wauw, wat klinkt dat volwassen!) moet maar even wachten. Eerst gaan Lot en ik samen op avontuur!

I wanted some adventure, well I sure got it

De avond voordat Lot en ik samen naar Wellington vanuit Christchurch vliegen gaan we naar een concert van UB40 met de newlyweds en wat vrienden en familie. Super leuk; al die oude rockers die daar staan mee te deinen op de muziek en waar de weed walmen om je oren vliegen. Als ik aangestoken word door deze gezellige flow en ook nog eens een ontzettend knappe kerel ontmoet (Heath Ledger is herrezen, zoek maar op als je hem niet kent) ben ik compleet in mijn element. Nu ben ik er zeker van, ik zou wel gepast hebben in het hippie tijdperk;-) Na dit mooie concert gaat het feestgedruis thuis met Lot en nog wat vrienden door, helaas zonder mijn casanova van vanavond.

De volgende ochtend rijden we naar het vliegveld en merken we dat we de avond ervoor de verkeerde airline hebben opgezocht. Aangekomen bij de check-in balie zijn we net twee minuten te laat om onze vlucht te halen. Wiens schuld het was doet er niet toe (het was Lot, Lot was het!!!! ghehe), we hebben onze vlucht gemist en na één keer slikken zeg ik 'kopje koffie dan maar?'. Lot en ik kijken elkaar tijdens de koffie aan en moeten enorm lachen, dit is een avontuur en zo begint dat nou eenmaal! Laat de andere avonturen maar komen!

Hitchhikend door Kiwiland met mijn bestie aan mijn zij

En wat voor avonturen, jeetje, te veel om op te noemen! Ik wil jullie natuurlijk ook niet vervelen met langdradige blogs die eigenlijk alleen inside jokes bevatten. Dus om jullie een idee te geven komt hier een korte opsomming van onze week:

Het bezoekje aan Wellington bestaat uit veel Vodka-Soda (het is overigens een misvatting dat dit weinig suikers bevat, mijn kont is nog steeds huge), veel slechte grappen met een Nederlander die we daar hebben leren kennen en als klap op de vuurpijl het briljante plan om nog een Tindermatch om 23.30 naar een bar te laten komen. Die Tinderdate komt er dan dus toch nog van, maar geen sappige verhalen dit keer. Na vijf minuten zegt Lot in het Nederlands 'ik wil naar huis', waarna mijn bezweette Tinderdate zijn fietshelm pakt en met zijn onverzorgde baardengezicht zegt dat als ik hem niet leuk genoeg vind ik dat wel had kunnen zeggen. En weg is 'ie! Zeven hele minuten ben ik op date geweest! Dit zijn verhalen voor later hoor, dit gaat de boeken in als 'kortste date ooit'. Kan ik dat ook weer afstrepen.

Dichtbij Taupo heb je de Tongariro Alpine Crossing, die moeten Lot en ik natuurlijk wel even hiken, dat kan niet anders. Het zweet loopt tijdens deze 6,5 durende hike over onze gezichten, tussen onze tieten en in onze bilnaad. We zijn kapot! Wat zijn we toch weer fit met z'n tweetjes, NOT! Ach, gelukkig kunnen we tijdens en aan het eind van deze crossing nog steeds vreselijk om onszelf lachen.

Dat lachen tekent gelijk deze week, wat een hilarische tijd met deze ontzettend lieve en gekke vriendin. In Taupo verdwalen we op onze gehuurde fietsen, waardoor we twee uur lang aan het fietsen zijn midden in de nacht. We blijven roepen 'adventure!' en lachen ons kapot, zelfs als Lot van haar fiets valt en ze eigenlijk veel pijn heeft kunnen we nog schaterlachen. Dit doen we ook tijdens al het hitchhiken; gniepend lachen om elkaar als de één de ander overlaat aan een gesprek met de mensen die ons oppikken, lekker om elkaars onderkin lachen op de foto's en veel achteraf lachen om awkward momenten in de auto (soms weet je gewoon niet hoe je het gesprek op gang moet houden). We maken veel mee in korte tijd; opgepikt worden door jagers met dode herten achterin en gratis koud bier op de achterbank, een oude man die dacht coureur te zijn, een meisje dat voor het eerst alleen autoreed en er niks van snapte (we weten niet wat gevaarlijker is), gratis jointjes van een leuke jongen gast en gratis slaapplekken along the way! Wat een ontzettend groot avontuur!

Afscheid nemen van Nieuw Zeeland en mijn besties

Na het avontuur was het heerlijk om met Wanda en Lot nog even te relaxed in het noorden van Nieuw Zeeland. Ook hier zie je om het uur weer overweldigende verschillende landschappen. En weer kom ik erachter hoe veel ik toch van het strand en het water houd. Na vijf heerlijke dagen met deze bijzondere vriendinnetjes nemen we afscheid. Van allebei weet ik niet wanneer ik ze weer zie, maar dat maakt niet uit, zo lang we weten van elkaar dat we elkaar op de hoogte houden en vriendjes blijven zit het goed!

Mijn volgende avontuur is Thailand, wat zal dat anders worden, maar ook daar heb ik weer zin in. Wel gek dat ik nu al over de helft van mijn avontuur zit en de westerse landen gedag zeg. Maar ja, wat zeggen we dan? ADVENTURE!!!!