Ontelbare 'wauw!' momentjes

Waar was ik gebleven? In Cairns! De eerste dagen hier vliegen voorbij; sollicitatietraining, bankaccount openen, Australisch telefoonnummer regelen en mijn cv updaten. Naast al deze praktische zaken verken ik de omgeving en leer ik in en buiten het hostel meerdere mensen kennen. Het valt mij op dat de meeste mensen tussen de 18 en 22 zijn, ik ben een oudje hier. Mijn Duitse roomie is ook 26 en reist waarschijnlijk dezelfde route als ik. Leuk, zou je denken, maar helaas is ze:

1. met haar 1.50m nogal klein (ik ben letterlijk een reus naast haar);
   en
2. vrij stil (en dat is nog zacht uitgedrukt).

Vooral nummer 1 is irritant! Haha, geintje natuurlijk. Nummer 2 is best lastig, zeker als ze ook nog eens aan mij blijft plakken en alles samen wil doen. In het hostel drink ik 's avonds lekker biertjes en praat met verschillende backpackers en ook op deze momenten blijft ze naar mij staren zonder iets te zeggen. Yup, best creepy.

Als ik na twee dagen met zwaan-kleef-aan Cairns heb verkend staan we bij een bushalte te wachten op de transfer terug naar ons hostel. Op het bankje zit een Japanse tiener en daarnaast zit een bloedmooie chick. Ik denk bij mijzelf 'way the go, you young Japanese guy, you did a good job at this one!' en start een gesprek door te vragen wat ze in Cairns doen en hoe lang ze al aan het reizen zijn. Al snel blijkt dat ze niet samen reizen (wat ik mij stiekem al niet kon voorstellen). Joshi de Japanner is 18 jaar is en wil graag beter Engels leren spreken, wat geen kwaad kan, want ik versta geen zak van wat hij allemaal zegt. Sara is 23, komt uit Denemarken en is model. Nadat we elkaar beter leren kennen is duidelijk dat deze hippe chick en ik goed klikken en dezelfde kant op reizen. We spreken af dat we na haar duikcursus en mijn trip naar Port Douglas samen naar Townsville afreizen.

Sfeervol Port Douglas 14 - 16 september 2015 

De volgende morgen verlaat ik Cairns en daarbij dus ook mijn enge Duitse roomie. Een uur rijden vanaf Cairns ligt Port Douglas, een klein dorpje met ontzettend veel sfeer. In tegenstelling tot Cairns heeft dit dorpje wel een strand, waar ik na het inchecken in mijn hostel met blote voeten geniet van het zand. Het is 26 graden, licht bewolkt en heerlijk rustig. Ook in Port Douglas zijn veel jonge mensen, maar de sfeer is meer relaxed en hierdoor voel ik mij meteen welkom in dit kleine plaatsje. Na het verkennen van het centrum door middel van een kleine kroegentocht met Engelsen uit mijn hostel begin ik best fris aan mijn tweede dag hier. Vandaag is de dag dat ik ga snorkelen; Great Barrier Reef, here I come! 

Om 8.15 word ik opgehaald door een busje en om 8.30 uur varen we de haven uit. Het is een mooie dag, nog ietwat bewolkt en een flinke windkracht, maar het weerbericht voor deze dag is positief. Op drie plekken mogen we het water in. Ik heb twee snorkelbuddies; een leuke meid uit Canada en een stoere chick uit Engeland. Het snorkelen is geweldig! Ik, het meisje dat vorig jaar in Frankrijk liever niet zag wat er allemaal onder haar zwom en snorkelen dus niets vond, geniet nu van alle mooie (GROTE) vissen en het koraal. Zelfs de twee haaien die HAAI! komen zeggen krijgen mij niet bang. Op 2/3 meter afstand zwemt een haai onder mij door op de eerste plek en op de derde plek, waarop save the best for last zeker van toepassing is, zwemt eenzelfde soort haai langs ons. Door ons enthousiasme en onze verbazing zijn daar geen foto's van, maar jullie moeten mij maar op mijn woord geloven. 

De 'wauw!' momentjes zijn vandaag enorm aanwezig, ik zie zo veel moois! Het is alsof er op deze momenten een extreme rust over mij heen komt. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik dit nu wel durf; ik wil het meemaken, ik wil het zien, ik wil niks missen en zodra ik het dan toch onderneem ben ik trots op mijzelf en geniet ik volop van al het moois. Na de boottrip hang ik bij het hostel met wat mensen uit Engeland van mijn eigen leeftijd. Mijn avondeten bestaat uit noodles, dit eten de meeste backpackers elke dag (als het niet twee keer per dag is). Op de camping van het hostel zitten we voor de tent van de Engelsen, waar ik het zo gezellig mee heb dat ik om 4 uur 's nachts mijn bed pas induik. 

Door naar Townsville

Morgen (16 september) ga ik terug naar Cairns, waar ik de bus naar Townsville pak. Om 8.00 uur vertrek ik, dus het is een kort nachtje. Voordat ik in slaap val besef ik me hoe fijn ik mij voel. De mensen die ik ontmoet zijn stuk voor stuk uniek, hebben eigen levensverhalen en geven mij bewust en onbewust levenslessen mee. Ik ben pas een week weg uit NL en weet nu al meer dan toen ik begon aan deze reis, hoe goed is dat!